Kilka kolejnych scen projektu political - fiction
- Symboliczne miejsca zgromadzeń USA – stadiony, skwery, kampusy, ulice. Ujęcia parosekundowe. Karne, zorganizowane na sposób wojskowy, różnokolorowe (rasa), nieprzeliczone grupy, głownie młodzieży w granatowych spodniach, białych koszulach i czerwonych krawatach, maszerują do dźwięków Międzynarodówki, z podniesionym czołem i ogniem w oczach. Widać niesione czerwone flagi, wizerunki Che Guevary, Fidela Castro i najwięcej Karola Marksa.
- Gabinety europejskich przywódców. Kremlowski pełen przepychu. Berliński skromniejszy, lecz też z klasą. Kanclerz Niemiec, Angela Merkel rozmawia z przywódcą Rosji Putinem, za pomocą specjalnej linii szyfrującej. - To w końcu dokąd ma Heiko (Heiko Maas – minister spraw zagranicznych RFN) przylecieć by wreszcie zamknąć ten dokument? - pyta pani kanclerz. - Siergiej (Siergiej Ławrow – min. Spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej) już czeka na was u mnie, niedaleko Soczi. Krótka wymiana grzeczności.
- Pałac Putina nad Morzem Czarnym. Panorama pokazuje, że jest to obiekt najwyższej rangi, strzeżony przez elitarne wojska rosyjskie. W olbrzymim, luksusowym gabinecie Ławrow i Maas, właśnie podpisują się na ostatniej stronie. Obaj uśmiechnięci i zadowoleni. Wznoszą toast lokalnym koniakiem. Maas pyta: - Słuchaj, a z Polen wszystko gra? - Da, toczno – odpowiada Ławrow po rosyjsku. - Wszystko jest na tym pendrivie. Ja mam drugi identyczny. Są nie do złamania. Tam jest cały plan. Możecie zaczynać zabawę.
- Wiedeń, Austria. Gabinet. Kanclerz Sebastian Kurtz jest przygotowywany przez telewizyjną ekipę do ważnego wystąpienia do narodu. (przygotować krótki tekst wystąpienia). Kurtz oznajmia narodowi, że wobec niebezpiecznej sytuacji – burdy uliczne, akty dywersji, zamachy terrorystyczne, władze Austrii jednogłośnie, po konsultacjach i długim namawianiu Berlina, zdecydowały się do zawarcia federacyjnej unii z Republiką Federalną Niemiec i odtąd, wspólne gremium wyłonione z austriackiego parlamentu i niemieckiego Bundestagu, będzie razem rządziło obu krajami. Kanclerz Niemiec z troską i zrozumieniem zaakceptowała to połączenie (przypominam Anschluss to przyłączenie).
- Praktycznie niedługo potem przenosimy się do czeskiej Pragi. Po burzliwej debacie (połowa gabinetu opuszcza zgromadzenie) premier Andrej Babiš deklaruje narodowi, że Czechy nie chcą stać na przeszkodzie połączonym Niemcom i Austrii i w związku z tym władza decyduje, że Republika Czeska również przystępuje do nowej federacji. Zamieszki uliczne i starcia z policją we wielu miastach.
- Zdjęcia robione z powietrza pokazują piękny zadbany krajobraz niemieckiego Zittau (kiedyś polska Żytawa) i lecąc na północny-wschód aż do Bogatyni i dalej, do Turoszowa, pokazują potężne dewastacje przyrody dokonane przez polską kopalnię węgla brunatnego i elektrownię Turów. Delegacja zjednoczonych Niemiec, Austrii i Czech składa w Unii Europejskiej wniosek, że w skutek zagrożenia środowiskowego i klimatycznego, spowodowanego przez rabunkową gospodarkę Polski, cały obszar tak zwanego Worka Żytawskiego ma zostać przekazany nowej europejskiej Federacji NAC, w celu zminimalizowania szkód i objęcia złoża i wydobycia wspólnym niemiecko – czeskim zarządem. Protesty Polski zostają odrzucone.
- Pejzaż nowoczesnego Gdańska. Podkreślono i uwypuklono niemieckie ślady w mieście – słup graniczny z Polską, niemieckie tramwaje, sławny Postamt i pomnik Güntera Grassa i Oskara Matzeratha. Końcowe ujęcie pokazuje pomnik oblany czerwoną farbą. Rada miasta Gdańska na uroczystym posiedzeniu, przekształca Radę Miasta w Senat Gdański, radnych w senatorów, a nazwa miasta teraz brzmi, nadal po polsku, Wolne Miasto Gdańsk. Powszechny entuzjazm w mieście. Ludzie tańczą i wiwatują na ulicach. Pierwszą ustawą Senat Gdański przywraca granice z roku 1939 roku (historyczne, czarnobiałe migawki z ówczesnego Danzig w rozkwicie). To automatycznie wchłania w obszar WMG Oliwę, Sopot, Żuławy aż po Zalew Wiślany. Polska nie uznaje uchwał Senatu WMG i zapowiada poważne reperkusje, łącznie z użyciem wojska
- Senat Gdańska czując się zagrożony, a uznany już został przez wiele państw Unii Europejskiej, wnioskuje o stworzenie szybkiego połączenia z Berlinem, które nie będzie pod polską kontrolą, W rezultacie RP rozpoczyna blokadę miasta.
- Nadzwyczajne posiedzenie parlamentu, rady i komisji europejskiej wyklucza Polskę z Unii, z wszelkimi konsekwencjami – wykluczenia z Strefy Schengen, natychmiastowego zamrożenia funduszy i zamknięcia granic unijnych.
To be continued.